plastrañ / plastriñ

v. tr. d. Plâtrer.

●(1659) SCger 93a. plastrer, tr. «plastra.» ●(1732) GReg 729b. Platrer, enduire de plâtre, tr. «Plastra. pr. plastret. Van[netois] plastrein»

●(1907) VBFV.bf 61b. plastrein, v. a., tr. «plâtrer.» ●(1914) DFBP 249b. plâtrer, tr. «Plastra.»