f. –où
I.
(1) Plaine, plateau.
●(1907) AVKA 75. war ur blaten leun a c'hlazur.
(2) Plate (bateau).
●(1972) SKVT I 152. en doa lammet en e blatenn. ●(1973) SKVT II 39. Bagoù bihan (...) platennoù.
(3) Plaque (de métal).
●(1767) ISpour 8. platenneneu arème rùett énn tan.
(4) Récipient (pot, pichet, etc).
●(1889) CDB 188. Hag ar sakrist gant ar blaton / O tougen chistr d'ar sonerion, tr. «Et le sacristain avec l'écuelle (pot à cidre, pichet), – apportant du cidre aux sonneurs.»
II. Reiñ mel gant ar blatenn : voir mel.