plijus

adj. Plaisant.

●(1732) GReg 728b. Plaisant, tr. «Plijus.»

●(1922) GLPI 17. o klevet o c'han sklêr, plijus ha tener. ●(1955) STBJ 44. ne vez ket plijus chom warni da jugudi pa foet ar glô.