m. –ion local. Boulanger.
●(1732) GReg 109a. Boulanger, celui qui fait du pain, tr. «Van[netois] pobér. p. pobéryon.» ●(1744) L'Arm 35a. Boulanger, celui qui fait du pain, tr. «Pobér.. erion. m.»
●(1907) VBFV.bf 62a. pober, m. pl. –erion, tr. «boulanger.» ●(1925) SFKH 8. de glah ur blankad bara de di er pobér. ●(1934) BRUS 269. Un boulanger, tr. «ur pobér –ion.» ●(1939) RIBA 94. a pe oè er pobour é tennein er gleu ag er forn.