adj. Possédé par le diable.
●(1659) SCger 38b. demoniacle, tr. «possedet gant an diaoul.»
●(1846) BAZ 323. dilivra a reas e Marlhes eun den possedet. ●(1857) HTB 65-66. eun den poseded.
●(1900) MSJO 177. Eun den possedet. ●(1904) SKRS I 206. korf eun den possedet. ●(1908) FHAB Meurzh 85. gwelet dibosedi, kalz a dud posedet. ●(1915) MMED 417. eno e oa tud hag a ioa possedet.