v. tr. d.
(1) Posséder.
●(1499) Ca 162a. Possidaff. g. possider.
●(1659) SCger 95a. posseder, tr. «possedi.» ●(1732) GReg 741b. Posseder, tr. «Poçzedi. pr. poçzedet. Van[netois] poçzedeiñ.» ●(1790) MG 27. Possédein un dra, e zou bout mæstr a nehou.
(2) (religion) Bezañ posedet gant an diaoul : être possédé du démon.
●(1732) GReg 741a. Possédé du malin esprit, tr. «Poçzedet gad an diaoul.»