pourc'hañ

v.

(1) V. tr. d. Vêtir.

●(1732) GReg 230a. Couvrir, vêtir, tr. «pourc'ha. pr. pourc'het.» ●743b. Pouiller, vêtir un habit, tr. «pourc'ha. pr. pourc'het.»

(2) V. pron. réfl. En em bourc'hañ : se vêtir.

●(1732) GReg 230a. Se couvrir, se vêtir, tr. «hem bourc'ho. pr. hem bourc'het.»