poz-kan

m. (chant) Couplet.

●(1910-15) CTPV I 160. ieu e lar dré i boz-kañn, tr. «il dit par son couplet.» ●(1929) MKRN 94. poz-kan diwean Alen, tr. «le dernier écho de la chanson d'Alain.» ●(1957) DSGL 26. é lared ur poz-kan, tr. «chanter un couplet.»