propentez

f. Propreté.

●(1872) ROU 97b. Propreté, tr. «Propentez.» ●(18--) ALB (FHAB du/kerzu 1941 p. 101b. Hag eun dra gaer eo proprentez.

●(1958) ADBr lxv 4/518. (An Ospital-Kammfroud) Ar gempennamant hag ar brobente(z) / A stank an hent ouz ar baourente(z).