f. –ed, prun (botanique) Prunier.
●(1732) GReg 763b. Prunier, arbre, tr. «Prunenn. p. prunenned, prunennou.»
●(1910) EGBT 87. Ni hon deus gwe freuz en hon liorz : diou gerezen, eur bechezenn, diou brunen, peder avalen, ha peder beren, eur figezen hag eur ween graou. ●(1942) HERV 129. Ar prunenned a zigor o bleun skañv.