purentez

f. Pureté.

●(1659) SCger 99a. pureté, tr. «purentez.» ●(1727) HB 195. Da drec'hi (...) / Al luxur dre ar Burentez. ●(1732) GReg 765b. Pureté, vertu, tr. «Puréntez. Leon. purete.» ●(1767) ISpour 105. ur buranté vrass.

●(1824) BAM 26. ar burentez eus a Lesennou an Aviel.