f./m. –ed Personne qui rabâche.
●(1938) WDAP 1/23. (Pleiben, Gwezeg, Lennon) Ranezenn, liester : ranezenned. Rambreer, randoner. Skoueriou : eur gwaz ranezenn ; daou ranezenn n'int ken ; eur vaouez ranezenn ; setu aze teir ranezenn. ●(1955) STBJ 81. e c'houlennas eur ranezenn bennak digantañ petra a oa a nevez eno. ●(1961) LLMM 88/310. An dud en oad her c'hemrer evit ur ranezenn hag a skuizhe gant e gaozioù.