v.
(1) V. tr. d. Rencontrer.
●(1612) Cnf 9a. dé r'ancontry dré chanc.
●(1659) SCger 103a. rencontrer, tr. «rencontri.» ●(c.1680) NG 205-206. Joseph a rancontras unan, / Hac er galuas meschant truant. ●(1710) IN I 20. ne ouffemp quet coumbati outo anes o guelet, nac o zrec'hi, anes o rancontr.
●(1863) GBI I 472. 'N dimezell vrao 'n euz rankontret, tr. «Il a rencontré une belle demoiselle.» ●(18--) SBI I 202. Tri marc'heger a rancontris, tr. «Trois cavaliers je rencontrai.»
(2) V. pron. réci. En em rankontriñ : se cotoyer.
●(1727) HB 565. Remerquit amâ penaus mar en em rancontr ar Sul har (lire : hac) ar Gouel da ur memez deiz peutramant deiz-ouc'h-deiz, e leverot Gousperou eleac'h hini ar Sul.