Devri

rebellañ / rebelliñ

rebellañ / rebelliñ

v. intr.

(1) Se rebeller.

(1847) MDM 15. Eur c'honsailler all a rebele ive.

(2) Rebellañ enep, ouzh : se rebeller contre.

(1732) GReg 786a. Se rebeller, ne pas obeir à son souverain, tr. «Rebelli aënep ar Rouë.»

(1850) MOY 166. rebeli enep d'am bolonte. ●(1869) SAG 137. Ar bobl-man karget a vadelezou Doue, a rebele oud han aliez.

(3) [devant un v.] Refuser de.

(1910) FHAB C'hwevrer 42. Nac'h ho feiz, avad, a rafec'h, ma rebelfec'h senti var ar poent-se.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...