n. de l. Redon.
(1) Redon.
●(1499) Ca 174a. Redon. ga. idem.
●(1732) GReg 209a. Sant Conoyon, Abad a sant Salvèr a Redon. ●821a. Redon. rezon. reon. ●(1779) BRig I 22. trémen dre’ Redon, tr. « passer par Rhédon. »
●(1847) FVR 196. ma oa ar re ma o vont da gemer Redon. ●(1849) GBI I 272. Bars ar ger euz a Rudon, war ann hent pa her da Rom. ●(1865) FHB 19/152a. Eus a Gastellin da Redon. ●(1891) VNB 223. arrihet é Redon.
●(1902-1905) LARB 198a. Ur fest èl nen dès ket a Gemper de Redon. ●(1907) DIHU 19/IV. Sant Tetouiu monah Redon. ●(1910) ISBR 106. Hennen e ias nezé de venati Redon de drugèrékat Doué. ●(1911) BUAZmadeg 585. Hervez ar skridou koz, Nominoe, roue Breiz, a drec'haz ar Fransizien er bloaz 845 e kichen Redon. ●(1919) BSUF 24. Uisant e arriùas é Redon. ●(1922) GLPI 6. E-kichen kêr Redon. ●(1937) TBBN 58. Fulkrig, abad Redon.
(2) Nom de famille.
●(1970) NFBT 242 N° 1892. Redon.
(3) [Toponymie locale]
●(1732) GReg 209a. Sant Conoyon, Abad a sant Salvèr a Redon.
●(1923) FHAB Eost 8/290. Daou vloaz goudeze, pa voe laket e penn manati pinvidik Sant-Salver Redon.