reizhet

adj. Réglé.

●(1877) BSA 32. He daoulagad a ioa ive ken reizet, ma ne barent morse var an distera tra zaotr.

●(1932) BSTR 149. reizet mat en dibri hag en eva. ●(1963) LLMM 99/268. peogwir e krede ne oa ar gwall-daol nemet un dro-bleg ijinet ha reizhet gant pennoù bras ar polis.