adj.
I. Adj.
A. Attr./Èpith.
(1) Nécessaire.
●(1612) Cnf 3a. an holl traezou requis.
●(1659) SCger 83a. necessaire, tr. «requis.» ●(17--) TE 35. Ean e laquas er hoæd requis eid er Sacrifice.
●(1849) LLB 790. er hoedaj rekis eid sewel el lestri.
●(1907) VBFV.bf 65a. rekis, tr. «nécessaire.»
(2) Obligatoire.
●(1907) VBFV.bf 65a. rekis, tr. «obligatoire.»
(3) Indispensable.
●(1907) VBFV.bf 65a. rekis, tr. «indispensable.»
B. Attr. Bezañ rekis : être indispensable.
●(1612) Cnf 31a. Eguit ober en mat an Iun eo requis dibriff hep muy quen vn guez en dez.
●(1790) MG 320. Ne gredan quet é ma requis conz ag er Sacremant-ce.
●(1849) LLB 630. Rékis é labourat.
II. Adv. =
●(1896) LZBt Mae 36. bep zul, rekiz e teu d'an ofern.