rekour .2

v.

(1) V. tr. i. Recourir.

●(1732) GReg 789b. Recourir, avoir recours à quelqu'un, tr. «recour da ur re-bennac èn e yzom.»

(2) V. tr. d. Recouvrer.

●(1925) BUAZmadeg 18. eun den bouzar a rekouraz ar c'hleved. ●103. ar verc'h a rekouraz ar guelet.