renkenn f. & adv. –où
(1) F. Rangée.
(2) A-renkenn : en rangée.
●(1884) LZBt Mae 112. Ann dorfetourien en em zere a rengen.
●(1919) BUBR 1/20. Ne chomer ket pell a-rengenn, hebdale en em stlabezer evit azeza war ar sïer. ●105. raktal en em vodomp a-rengen.