adv.
(1) Ric-à-rac.
●(1766) MM 1442-1443. O poa ranquet paea ar c'hi-sé / Ric a ric var an hivinou, tr. «Déjà vous deviez avoir payé ce chien-là, ric-à-rac, rubis sur l'ongle.»
●(1957) AMAH 110. Gwerzh o bilhed hent-houarn, peadra rik-ha-rik da brenañ bitailh, butun hag hini kreñv a-hed ar veaj.
●(1960) BLBR 124/30. Rig ha rig er péh e vo kinniget d'un diavêzour.
(2) Pur, sans mélange.
●(1920) KZVr 361 - 01/02/20. rik-ha-rik, tr. «net, pur.» ●bannac'h hini krenv rik-ha-rik.