m. –où (littérature)
(1) Roman.
●(1931) VALL 663a. Roman, tr. «romant m. pl. ou.» ●(1933) OALD 45/194. Bez he devoa eur memor dreist, hag eur spereid impenti kurius, mad e vije bet da sevel romanchou. ●(1942) DHKN 70. Damezél ker, emé ean, laret hou poè dein er uéh aral, é voureh bras é lenn romanteu. ●91. Ne guhè ket é kavè un tammig milis romanteu La Bonne Presse. ●(1957) AMAH 173. Ur romant aozet gantañ dreist penn-biz, dindan teir sizhun.
(2) Romant-stêr : roman-fleuve.
●(1949) KKRS 7-8/67. Met daoust ha ne dalvezfe ket, kig ha kroc'hen, kant ha kant «romant-stêr» a-vremañ, pe priz un nebeut abadennoù-sinema?