v. cf. reustlañ
I. V. tr. d.
(1) Brouiller, embrouiller.
●(1659) SCger 17b. brouiller, tr. «roesta, roestra.» ●49a. embrouiller, tr. «roesta.» ●169b. rouestla, tr. «embrouiller.»
●(1872) ROU 76b. Brouiller, tr. «roesti ; prononcé, resti : participe, roested.» ●82b. Embrouiller, tr. «Roesti.»
(2) Rouestlañ ar gudenn : embrouiller la situation.
●(1872) GAM 28. a forz da resti ar guden, oc'h eat en ti-kear adarre. ●80. n'euz ket izomm da veza pell evid resti eur guden. Pelloc'h e vezeur oc'h he diresti.
II. V. intr.
(1) S'embrouiller.
●(1905) FHAB Gwengolo/Here 150. Ar rastell a ouezer deuz he hano petra eo, miret a ra deuz an neud da roestla.
(2) sens fig. =
●(1900) MSJO 128. ar re a lez ho spered da rouestla gant an traou krouet e leac'h hen dibrada varzu Doue.