adj.
A. (cuisine)
(1) Frit, coloré par la cuisson.
●(1732) GReg 824a. Cette sole frite n'est pas assez rissolée, tr. «Ne deo qet rouzet a voalc'h ar c'harlizenn fritet-mâ.»
(2) Amanenn rouzet : beurre roussi.
●(1868) GBI II 10. amann rouzet, tr. «beurre roussi.»
●(1908) KMAF 62. Souben al leaz, ha bara gwen, hag amann rouzet d'he goloi !
(3) Rouzet e-barzh an amann : frit dans le beurre.
●(1942) DADO 11. Ya vat, hag eur verenn diouz ar c’henta am eus bet : soubenn ar c’hig, ha goude eur pikol plaïsenn, rouzet ’barz an amann.
B. (en plt de qqn) Bronzé.
●(1849) LLB 908. é bried rouzet t'er fal amzer.
●(1943) FATI 22. Rouzet eo o dremm gant an heol hag an avel.