m.
(1) Dégoût, répugnance.
●(1633) Nom 260a. Fastidium stomachi, fastidium in cibis, horror ciborum : degoustement : degoutamant, caffet rancun ouz an boüegou.
●(1866) LZBt Ebrel 110. kalono tu dar vro a zo gant rukun. ●(1867) LZBt Genver 247. hen en doe bepred da c'hourenn ouz he heug (rekun).
●(1903) MBJJ 88. 'vel heug ha rukun. ●(1904) KZVr Here-Du-Kerzu. e galon vat a zo trec'h d'e reuñkeun (doñjer, euz). (d'après KBSA 83). ●(1947) TNOG 5/26. (Tregor ha Goelo) Rukun, ak. g. heug, sav-kalon.
(2) Ober rukun da ub. : dégoûter, écœurer qqn.
●(1866) LZBt Ebrel 98-99. eunn dra euzuz hag a ra rukun d'ar galon ar c'hrian. ●(1896) GMB 615. On dit d'un homme sale : Heñ zou kâb d'ober rukun d'eur c'hochon.
●(1912) BUAZpermoal 126. An dud ourgouilhus a ra rukun da Zoue. ●600. netra ne rê rukun d'ezan.
(3) Kaout rukun ouzh udb. =
●(1902) PIGO I 180. o devoa eun tammik rukun deuz kik ar c'hoz blei. ●(1912) BUAZpermoal 640. n'he deveze rukun ouz netra. ●738. Panevert d'ezi, hon dije bet rukun oute. ●785. Rukun am eus ouz kement a ve kinniget d'in da zibri.
(4) Kaout rukun o (+ v.) =
●(1902) LZBt Du 18. Rukun a ma o tibri eur boed a devoa ozed. ●(1903) MBJJ 88. an neuz an nen 'vel heug ha rukun o sellet ouz meur a hini anê, gant a louz ec'h int.