m. –ioù Rudesse, rigueur, sévérité.
●(1659) SCger 106b. rudesse, tr. «rustder.» ●(1732) GReg 833b. Rudesse, qualité de ce qui est rude ; severité, tr. «rustèr. Van[netois] rustér.»
●(1824) BAM 181. Ne damallit quet an dut coz gant rusder. ●pe dre ruster, pe dre c'hourdrousou arrogant. ●(1877) EKG I 236. hag a vezo barnet, gant ruzder. ●(1889) SFA 7. e kasaz, gant ruster divar e dro, eur paour hag a c'houlenne an aluzenn.
●(1904) KANNgwital 17/313. daoust ha ma 'z oa tear da c'hourdrouz gant ruster.