adj.
(1) Stupéfait.
●(1869) FHB 212/20a. ken a voa sabatuet ar vissionerien. ●(1882) BAR viii. souezet pe sabatuet gant an traou burzuduz a velaz.
●(1909) KTLR 21. Lochore, sabbatuet oll, a droe hag a zistroe he baner. ●(1910) MAKE 50. Souezet-maro, sabatuet net, sebezet oll, mantret-krenn. ●(1939) CDFi 20 mai. mantret, sapeduet, batet.
(2) Bezañ sabatuet gant : être stupéfait de.
●(1939) MGGD 44. Sabatuet e voe ar bobl gant ar ganaouenn-se. ●70. Hemañ a oa bamet ha sabatuet naet gant ar pez a wele dirazañ.
(3) Chom sabatuet : rester stupéfait.
●(1911) SKRS II 75. Heman avad a jomas sabatuet. ●239. Ar medisin a jomas sabatuet. ●(1929) MKRN 84. Job a chom zabatuet, tr. «Job reste tout ébahi.» ●(1935) BREI 434/3a. Hag e chomont manet, sabatuet-net, pa welont na sell ar bobl outo nemet a-gorn pe a-dreuz !…