v.
I. V. intr.
(1) (en plt de plantes) Pousser, germer.
●(1744) L'Arm 298b. Pousser, parlant des arbres, tr. «Sapein.» ●330a. Rejetter (...) Pousser, tr. «Sapein eell à-benn.»
●(1838) OVD 274. er bouillardeu glàu (…) ne chervige de nitra nameit d'hobér sapein potironnèd.
●(1904) DBFV 203a. sapein, v. n., tr. «pousser hors de terre, germer (l'A.).» ●(1907) VBFV.fb 48a. germer, tr. «sapein.» ●(1916) LILH 23 a Veurzh. Sapein e hra er gué. Dé ha dé ou guélér é kreskein ou boutonieu. ●(1935) DIHU 284/220. bodeu é sapein. ●(1937) DIHU 313/304. sapein e hra er gué. ●(1942) DHKN 62. Ne sonjè ket é tè aveit en had-hont er sasun de sapein.
(2) sens fig. (en plt d'une idée, etc.) Germer.
●(1913) DIHU 95/261. ur chonj fal benak en devoé hoah sapet édan blèuen ru Iehann. ●(1921) DIHU 124/323. É peh kalon ne sap un distérig folleh !
II. V. tr. d. sens fig. Faire germer.
●(1838) OVD 58. mâguein er hetan gouriad en dès sapet én-amb er vertu, ha péré e zou en desirieu mad.