Devri

sinsakriñ

sinsakriñ

v. intr. Jurer.

(1744) L'Arm 210a. Jurer, proferer des execrations, tr. «Sinsacrein.» ●(1787) BI 105. hirissein ë-reer memb gùhavè é cleuet mar-à-unan é touyet, é sissacrein.

(1906) HIVL 139. touiein ha sinsakrein. ●(1934) MAAZ 72. Sel mui éh arvellè el laeron, sel mui é sinsakrent, é tiskrap ar ou dornadeu eur, ha sel mui é seahè Jannig. ●(1934) BRUS 48. Blasphémer, tr. «sinsakrein

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...