f. –où, skirioù
I.
(1) Éclat de bois.
●(1499) Ca 189b. Squezrenn. estelle de boys. ●(c.1500) Cb [squezrenn]. Squezrenn. alias squiryenn. g. esclat de boys. ●(1521) Cc. Squezrenn. alias squiryenn. ga. esclat.
●(1659) SCger 10a. attelle, tr. «squirien, p. squiriou.» ●47b. eclat de bois, tr. «squirien, p. iou.» ●172b. squezren, tr. «eclat de bois.» ●(1732) GReg 59b. Attelle, éclat de bois fendu, tr. «squërenn. p. squëzryou. sqiryenn. p. sqiryou. Van[netois] Sqirhyenn. p. sqirhyéü.» ●60a. Certaines attelles, tr. «sqiryennou.»
●(1868) KTB.ms 14 p 179. o trailla skillo da ober tan.
●(1912) BUAZpermoal 391. na pa faoutfent skilhou war ma c'hein ! ●(1920) KZVr 361 - 01/02/20. skilienn : bûche, pl. skiliou ; esquille, skirienn.
(2) par ext. Éclat (de fer, etc.).
●(1659) SCger 47b. eclat d'os, tr. «squirien ascorn.»
●(1866) FHB 59/55b. he feultrin a voa treuzet gant eur skillen houarn.
II. Ober skirioù gant ub. : frapper qqn jusqu’à le reduire en morceaux.
●(1908) (T) E. ar Moal PIGO II 139. Marvad, barrek e oant da gredi 'm oa boutet ane 'mesk ar chas a-ratoz kaer, ha d'ober skilhou ganin.