adj.
I.
(1) Gelé.
●(c.1680) NG 817. sclasset. ●(1732) GReg 459a. Glaciale, ale, de la mer glaciale qui est toujours glacée, tr. «ar mor sclaçzet.»
●(1850) MOY 294. eur rivier sclasset. ●(1854) MMM 117. en eul len sclacet. ●(1876) TDE.BF 571b. glao sklaset, tr. «il fait ou tombe du verglas.»
(2) Glacial.
●(1906) KANngalon Mae 109. Tenval sac'h eo an noz ; eur vogidel teo ha sklaset 'zo en dro d'an tiez sarret kloz. ●(1907) PERS 326. Epad ar goanv an iliz a veze sklaset pa c'houeze an avel biz.
(3) sens fig. Gelé, transi.
●(1838) OVD 269. haval doh ur horve sclasset. ●(1847) MDM 45. gant he viziet frimet ha sklaset. ●(18--) SAQ II 266. ho korf sklaset.
●(1902) PIGO I 40. an dorn sklaset-ze. ●(1905) KANngalon Genver 307. Lod a ia da zizolei ar c'horf maro : he gaout a reont sklaset. ●(1924) SBED 62. men goad sklaset. ●(1924) BILZbubr 38/841. sklaset he zreid en he gwele.
II. Bezañ sklaset betek ibil e lagad : voir lagad.