m. –ioù Écluse.
●(1633) Nom 228b. Clausuræ, clusuræ : closes, ou excluses, destroit : sclusou, distroou en mar (lire : mor), an striz.
●(c.1656) VEach 57. couezet ebarz é sclus ar milin. ●(1659) SCger 47b. ecluse, tr. «sclus, p, iou.» ●(c.1718) CHal.ms i. escluse, tr. «sclus, scluseu, ur chausser. ●(1732) GReg 318a. Ecluse, construction de pierre, ou de charpente, pour retenir ou élever des eaux, tr. «Scluz. p. scluzyou.» ●Ouvrir une Ecluse, tr. «Digueri ur scluz.» ●(1744) L'Arm 122a. Ecluse, tr. «Scluze. m.»
●(1872) ROU 82a. Ecluse, tr. «Scluz.»
●(1909) MMEK 5-6. ar sklujou a zo digoret e kreiz an noz ha kear lounket en he fez gant ar mor dijadennet. ●(1913) KZVr 33 - 19/10/13. Skluziou a zo (...) war ganol ar Blaoued. ●(1914) DFBP 107b. ecluse, tr. «Skluj.» ●(1934) GTWZ 47. hag e kanont a-gor gant ar stivellou ha gant skluz an Avon.