m. –où
(1) Quignon (de pain).
●(1936) DIHU 306/181. reit hé devoè bet dehon skogneu bara séh. ●(1937) DIHU 320/32. skongn (s. m.) ur pikol tam bara tiù trohet kentoh é korneu en dorh pé er varaen, get éleih a greu. ●(1938) DIHU 330/181. trohein skogneu bara dehè. ●(1975) LIMO 27 décembre. trohein skogneu bara dehè. ●(1979) LIMO 12 mai. eur (lire : ur) skogn bara segal én é zorn. ●(1982) PBLS 90. (Langoned) skogn, tr. «quignon (de pain).»
(2) Trognon (de chou).
●(1979) LIMO 20 octobre. ur skogn kaol skouret doh en nor.