m.
I.
(1) Glace.
●(1499) Ca 182a. Scorn. g. gelee. ●(1633) Nom 222. Glacies : glace : sclaçc, scorn.
●(1659) SCger 62b. glace, tr. «scorn.» ●(c.1718) CHal.ms ii. glace tr. «sclas, scourn', cler', cleren.» ●(1732) GReg 458b. Glace, eau gelée, liqueur fixée par le froid, tr. «Scourn. scôrn. sôrn.» ●459a. Glace fort épaisse, tr. «Scourn. scôrn.»
●(1849) LLB 111-113. hou ler (…) / Eid hi gouarn doh er skorn. ●(1878) EKG II 162. terri ar skourn. ●(1896) GMB 610. dial[ecte] de Batz sourn glace.
(2) Gel.
●(c.1718) CHal.ms ii. gelée, tr. «sclas, scourn'.» ●Il a gelé, tr. «boutçobet scourn', scournet endés.» ●(1732) GReg 453a. Gelée forte, tr. «scourn. scôrn.»
●(1869) FHB 244/279b. E kals douarou, ar skorn hag an diskorn a zizolo griziou ann drevad.
(3) Skorn bras, ruz =
●(1900) ANDP 6. skorn braz a ree. ●(1936) BREI 441/4b. Ar goanv (skorn ru a rae, mar 'peus sonj).
(4) Skorn du =
●(1870) FHB 271/73a. An erc'h, ar scorn du, ar reo a ra poan deomp.
●(1941) FHAB Meurzh/Ebrel 33. ar steriou oc'h hiboudi warlerc'h ar skorn du. ●(1955) STBJ 8. hag ar skorn du o ren a-wechou e-pad c'houec'h sizun. ●(1985) AMRZ 100. War ar skorn kaled-se, hag a ream skorn-du anezañ.
II.
(1) Sklaer evel skorn : très clair. Cf. sklaer evel dour feunteun, evel an arc'hant, evel an deiz, evel lagad (an / un) naer.
●(1924) BILZ 112 (T) F. al Lay. Sellet outi, pegen lemm eo he lagad gwer-c'hlas, hanter digor war he mammenn, sklêr evel skorn.
(2) Bezañ yen evel ar skorn : très froid.
●(1732) GReg 438b. Fort froide, tr. G. Rostrenenn «guien scourn.»
●(1866) LZBt Genver 94 (T). Potr ann drompil (...) e-keit a ma c'hourc'hemenne d'ann dud all bean ien evel ar skorn, ha krioc'h eget ar gerrek. ●(1884) MCJ 24 (G) R.P. Michel. Calon péhani e dinnérra er haloneu calettoh eit er mein, hag e duêm er ré yeinnoh eit er scorn.
●(1932) FHAB Mezheven 229 (L) Y.-V. Perrot. Degemeret e voe en eur gampr yen-skourn, rak ne oa ket a dan er manati. ●(1936) TKAL II 42 (Ki) J. Riou. Yen-skourn e oa an amzer.