skuerm

m. –où

(1) Cri.

●(1934) MAAZ 69. Ha Jannig, étré deu skuerm, e ouilè, e ouilè.

(2) fam. Petit pet.

●(1975) YABA 22.11. Ziforian Sivouplé nen des ket gellet distag med daou pe tri skuermig, strakigeu moén èl ma vè ré «mod kér», ré en dudigeu ambah.