skultañ / skultiñ

v. tr. d. Sculpter.

●(1732) GReg 852a. Sculper (lire : sculpter), graver quelque figure sur la pierre, sur le bois, tr. «Sculti. pr. scultet.» ●(1744) L'Arm 352b. Sculper, tr. «Scultein.. tétt.»

●(1883) MIL 132. daou vestr, m'ar deus, da labourat, da skultra ar mean.