adj.
(1) Étonné.
●(1499) Ca 186a. g. esbahiz. Jtem attonitus / ta / tum. b. soezet.
●(c.1680) NG 1660-1661. Jesus ol er gouias / Hac ou gouré souhet.
●(1849) LLBg III 131. Ind er cheleu suéhet. ●(1896) GMB 632. On dit en tréc[orois] zouhet étonné.
●(1906) HIVL 145. Na souéhétet é ean. ●(1921) BUFA 105. dirak er bobl souéhet. ●(1925) SFKH 16. meit souéhetoh e oé hoah. ●(1929) DIHU 212/224. Soéhetoh é berpet Logunéhiz.
(2) Menel souezhet : être surpris.
●(1902) PIGO I 143. Heman a vanaz souezet-tre.