f. –où Souffrance.
●(1621) Mc 93. vn neubet souffrancc ha trauel.
●(1829) CNG 100. E oai pèn-caus d'é souffranceu. ●(1846) BAZ 326. uzet dre eur c'hlenvet ankennius, ha koazet mui dre an ardor eus ar garantez divin eguet dre ar souffransou. ●724. ar soufransou hac ar c'hroaziou. ●(1857) LVH 120. é souffranceu hag é varhue. ●(1879) GDI 174. er gueih tud divisionet dré er souffranç.
●(1906) HIVL 151. soufranseu hur Salvér. ●(1907) VBFV.bf 71a. soufrans, f. pl. eu, tr. «souffrance.» ●(1931) GUBI 119. E kreiz er soufranseu.