f. –où (hydrologie)
(1) Source.
●(1633) Nom 240b. Vena fontis, scaturigo, scatebra, scatebræ : source, surgeon : sourcen, an gouaz ves an feunteun.
●(1732) GReg 882a. Source, endroit où les eaux sourdent, tr. «Sourcenn. p. sourcennou.»
●(1877) MSA 66. evel ar c'haro sec'hedet a huanad varlerc'h ar zourcen dour beo. ●(1880) SAB 253. Ur funten cre an dour enni, un eienenn, ur soursen ne vancse morse, ne deuze jamez da zizec'ha.
(2) sens fig. Source.
●(1732) GReg 882a. Source, origine, principe, cause de quelque chose, tr. «Sourcenn. p. sourcennou.»
●(1869) SAG 136. sin ar Groaz, soursen euz a vennoz Doue. ●(1894) BUZmornik 5. eur zoursenn a nerz e kreiz poaniou hon tremenven.