v.
I. V. intr.
A.
(1) (en plt d'étoiles, d'astres, d'une source de lumière.) Briller, rayonner.
●(1790) MG 58. n'en dai quet eid-oh hou ç-hunan é ra Doué d'en heaul splannein. ●(1792) HS 76. er brogon e splannai. ●(17--) TE 2. ean e grouéas en Heaul eit splannein durand en dé, hac el Loër eit splannein de noz. ●95. alumét avèl Lampreu (…) eit splannein partout dré en ti.
●(1838) OVD 84. el loër é splannein én ur riolen. ●(1849) LLB 457. El luhed, é splannein, e feut er gogusen. ●590. er stered lostek ne splannas liesoh.
●(1906) DIHU 18/300. D'er sadorn noz, pe splann er loér. ●(1912) AHBT 34. Splannein e hrei kent pèl èl en hiaul. ●(1913) AVIE 338. splannein e hré er stired.
(2) (en plt du jour) Être très clair.
●(1732) GReg 171a. Devenir clair, transparent, tr. «Van[netois] Splanneiñ.»
●(1849) LLB 280. Ha kent mé ta d'er ger, é splann er goleu dé. ●(1857) GUG 1. Tremeinet-é en noz, splannein e hra en dé.
(3) Luire.
●(1849) LLB 36. ged ur hlean e splan avel ur goahad tan.
B. sens fig.
(1) (en plt de la vérité) Éclater.
●(1855) BDE 751. é hai er hùirioné de splannein.
●(1925) SFKH 25. er gelloud de lakat er huirioné de splannein.
(2) =
●(1856) GRD 314. Er religion (…) e hra splannein muyoh parfætioneu Doué. ●(1861) BSJ 62. Quentéh èl ma commandent dré é Hanhue santel, er miracleu e splanné dirac en ol.
(3) (en plt de qqn) S'illustrer.
●(1857) LVH xxi. splannein e hras dré é humilité admirabl. ●xxiii. splannein ma hré a du-ral hoah a vertuyeu aral. ●(1861) BSJ 97. Un doctor enta e zeli splannein dré é œvreu hag é bredégueu.
(4) Rayonner.
●(1861) BSJ 140. en dé ag é dransfiguration é péhani é telié splannein a sclærdér dirac sant Pièr, sant Jacq ha sant Yehan.
(5) Splannañ gant : resplendir de.
●(1861) BSJ 175. ol er ré varhue é græce en Eutru Doué én dro dehou é splannein guet er vertuyeu ou devou héliet ar en doar.
II. V. tr. d.
(1) Éclairer.
●(1818) HJC 54. ac en Hiaul e zo saüet eit Splaneign er hré e oai azéet ir vro-cen.
(2) Expliquer, éclairer.
●(1921) GRSA 322. Abalamor d'hou Toué, splanneit dein en treu-sé.