m. –ioù
(1) Splendeur, clarté.
●(1732) GReg 172a. Clarté, transparence, tr. «Splandèr.» ●(1790) Ismar 20. é ta bamdé en heaul de rein splandér. ●(17--) TE 95. alumét avèl Lampreu (…) eit splannein partout dré en ti. Ean e oulèn ma flammeint ha ma tauleint splandér. ●260. Er splandér ag en eur ha diamandeu.
●(1821) SST 37. er splander ag ur stiren. ●(1849) LLB 464. E saw ur beutren dû én evr ag en amzer / Hag e lam ged en dé ur restig a splannder. ●(1861) BSJ 257. ind e daulas mi de zeu Æl, haval de zeu zén, gronnet a splanndér.
●(1913) THJE 37. groñnet a splanndér. ●(1921) GRSA 296. A pen dé abafeit en amzér ha deit endro splanndér. ●(1934) BRUS 180. La lumière, tr. «er splanndér.»
(2) =
●(1921) BUFA 177. er lagad e chomé hemb splanndér.
(3) Splendeur, chose splendide.
●(1927) FHAB Genver 6. splanderiou an ilizou.
(4) Gant ar (brasañ) splannderioù : avec les honneurs.
●(1926) FHAB Mezheven 227. Ar skeudenn-ze eo an hani o doa pedet dirazi an den Eurus Mikêl an Nobletz hag an Tad Maner. Kerc'het e voe gant ar splannderiou. ●(1926) FHAB Eost 305. e voue trônet eskob e Treger gant ar brasa splannderiou.