v. intr.
(1) Suffire.
●(c.1718) CHal.ms iv. Suffire, tr. «spletein, bout assés endeuout assés.» ●(1732) GReg 759a. Profiter ; tr. «spleidteiñ. pr. et.»
●(1927) FHAB Genver 22b. Seurt digareziou ne spletont ket. ●(1935) BREI 424/2b. paouez d'ober goab ouz al labourer gant sikouriou ha na spletont ket. ●(1935) BREI 435/2a. met ne spletas ket ar pez a rejont.
(2) Compter, valoir.
●(1926) FHAB Eost 289. Hogen, ar rebech-ze ne spled ket. ●(1930) BREI 176/3a. N'eus nemet giziou Pariz hag a dalv ; n'eus nemet e yez, e oberou hag a splet. ●(1935) BREI 406/2a. Met doare an amzer hag a splet kement en eur valeadenn, en eur pirc'hirinaj ne ra ket nemeur.
(3) Paraître.
●(1849) LLB 2013-2014. dirak é zeulagad / En doar ne spleit ket mui hag e seblant pelat.
●(1949) ENRO 293. Ne spletont ket fiñval, ker pell e pad o fiñvadenn.
(4) Spletiñ ouzh ub. : faire le poids.
●(1977) LIMO 10 mars. nen doè ket ket spleteit soudarded Frans doh ré en Alemagn.
(5) Spletiñ e =
●(1825) COSp 90. penaus é spleitant ol é Doué én ur fæçon admirable.