m. –où
(1) Épurge.
●(1633) Nom 88a. Lathyris, officinis cataputia minor : espurge : an spuirg.
●(1732) GReg 363a. Epurge, herbe qui purge violemment par haut, & par bas, tr. «Spuirch. spurch.»
●(1876) TDE.BF 586b. Spurch, s. m., tr. «Epurge, plante.»
(2) Purge.
●(1499) Ca 188b. Spurg. g. […] l. cathapucia / e. ●(c.1500) Cb. Spurg. g. pillules. la. cathapocia / cie.
●(1914) FHAB Eost 237. ar spurj a gempenno e c'hoad. ●(1922) FHAB Mezheven 172. rei spurjou d'ezan da nevezi e c'hoad. ●(1925) FHAB Gwengolo 336. An troell, e zelioù a zo eur spurj krenv. ●(1927) FHAB Gouere 145. Eun doare aes da zigaledi ar c'horf evid ar re ne garont ket kemeret spurjou. ●(1933) FHAB Mezheven 232. Rei a c'heller ive, da c'houde, eur spurj holenn, e galleg «sulfate de soude».