stigenn

f.

(1) Mucosité.

●(1942) FHAB Meurzh/Ebrel 150. (Plouarzhel) Stigenn = glaourenn.

(2) Bezañ dre e stigenn : être complètement soûl.

●(1952) LLMM 32-33/133. (Douarnenez) Ar re-se a zo dre o stigenn : mezv-dall. ●(1952) LLMM 34/49. (Douarnenez) Dre ho stigenn oc'h aet (?) Mezv oc'h.