v.
I. V. tr. d.
(1) (en plt de qqn) Attifer.
●(1732) GReg 61a. Attiffer, parer la tête des femmes, tr. «stipa. pr. et.»
●(1879) ERNsup 167. stipañ, attifer, Trév[érec].
●(1903) MBJJ 149. Stipan 'nean 'vel eur roue a rejont. ●233. braz ha bihan, a doug dilhad du gant bevenno glaz, stipet a-hent-all e giz ar vro. ●(1920) KZVr 362 - 08/02/20. stipa, tr. «équiper.» ●(1924) FHAB Meurzh 106. ar merc'hed yaouank a vo stipet a c'hiz nevez. ●(1927) GERI.Ern 578. stipañ, tr. «attifer T[régor].» ●(1931) VALL 45a. Attifer, tr. «stipa.»
(2) Farder.
●(1920) KZVr 364 - 22/02/20. n'em eus ket stipet ma marc'hadourez ; kaset em eus anezhi 'vel-'vel.
(3) Arranger, mettre en ordre.
●(1879) ERNsup 167. stipañ, arranger, mettre en ordre, Trév[érec].
●(1927) GERI.Ern 578. stipañ, tr. «arranger, mettre en ordre T[régor].»
(4) Fabriquer, bricoler.
●(1970) BHAF 85. ne oe ket pell ar Halvez o stipa eun ibil.
II. V. pron. réfl. En em stipañ : être à sa toilette, se parer.
●(18--) SBI II 198. N'em stipan re manific, tr. «Elle s'attifait à ravir.»
●(1920) KZVr 362 - 08/02/20. en em stipa, tr. «se faire belle.» ●(1935) BREI 413/3d. chom teir eur d'en em stipan. ●(1955) VBRU 58. e-keit m'en em stipe e-giz-se gwreg an ti.
►sens fig.
●(1955) VBRU 13. krog 'oa ar gwez d'en em stipañ gant struj ha delioù nevez-flamm.