adv. & prép.
I. Loc. adv. Contigu, attenant.
●(1902) TMJG 349. ar méin bé oa éno quaji stok a stok. ●(1931) VALL 44a. Attenant l'un à l'autre, tr. «stok-ha-stok.» ●(1968) BAHE 58/23. stok-ha-stok edomp o chom. ●(1969) BAHE 62/29. Hon douaroù 'oa stok-ha-stok.
II. Loc. prép.
(1) Stok-ha-stok ouzh/oc'h : tout près de.
●(1874) FHB 488/143b. cas anezhan stok ha stok oc'h ar sybil.
●(1959) YGPB 79. Met ne oan ket dare d’ankounac’haat e oan em c’hoazez stok-ha-stok ouzh ur Yuzaz barnet ganin d’ar marv hep galv na distro abaoe dec’h ar beure.
(2) Stok-ha-stok gant : contigu à.
●(1927) LZBt Meurzh 57. bevet am eus stok ha stok gant ar baganed.