f. –où
(1) Choc, heurt, collision.
●(1859) MMN 110-111. podou guer pere a zo bruzunet dre an disterra stokaden. ●(1869) HTC 75. ar stokaden a oue ker creñ ma roas dezhan taol ar maro.
●(1907) BOBL 26 janvier 122/3c. Stokaden marvel. ●(1927) GERI.Ern 481. stokadenn f., tr. «choc, poussée, coup violent.» ●(1939) MGGD 57. ne oa bet stokadenn ebet.
(2) Ober ur stokadenn ouzh : donner un coup (de coude, etc.).
●(1908) PIGO II 57. Souden e welis Job oc'h ober eur stokaden ouz ar botaoer.
(3) par ext. Bataille, accrochage.
●(1923) FHAB Genver 23. Ar stokaden a voe skrijus.
(4) Épreuve, affliction.
●(1872) ROU 102a. Il a eu plusieurs secousses, tr. «Meur a stocadenn en d-euz bet.»