m. & prép. –où
I. M.
A.
(1) Combat, bataille.
●(c.1500) Cb 23b. g. bataille faicte es nefz. b. stourm oar mor.
●(1732) GReg 181b. Combat, different par la voye des armes, tr. «ãls. stourm. p. stourmou. storm. p. ou.» ●365b. Escarmouche, combat de quelques soldats de divers partis, tr. «Stourm. p. stourmou.»
(2) Obstacle.
●(1866) LZBt Gouere 161. blonset ann treid gant ar vein, ar baro koad ha bep seurt stourmo all. ●164. e-kreiz mil stourm omp bet tennet anhe.
(3) Empêchement.
●(1857) HTB 91-92. kement-ze n'eo ket nag un hual nag eur stourm.
(4) Contrariété, adversité.
●(1872) ROU 73a. Il éprouve continuellement quelque adversité, tr. «ur stourm bennac en deveuz dalc'h-mad (B[as] L[éon].»
B. (météorologie)
(1) Tempête.
●(1847) BDJ 24. Dirac ar stourm ha kurunou. ●(1866) BOM 8. Ar stourm, o c'hwibanad, / Pa zraill derven ar c'hoad, tr. «les sifflements de la tourmente brisant le chêne dans le bois.»
●(1903) BTAH 151. pa vize ar storm braz, tr. «quand l'ouragan hurlait.» ●(1943) TRHS 88. kiriek d'an amzer fall ha d'ar stourm.
(2) Avel-stourm : tempête.
●(1911) BUAZperrot 74. Doue en deus dijadennet an avel-stourm. ●77. nak an erc'h, nak an avel-stourm ne virent outan da vont. ●523. an eor a vir ne da al lestr da goll epad an avel-stourm. ●(1913) FHAB Ebrel 97. ar goanv (...) gant e avel-stourm.
II. Loc. prép.
(1) Mont a-stourm da ub. : assaillir qqn.
●(1958) BAHE 17/2. lakaat an dud da blegañ dre an naonegezh, pe c'hoazh mont dezho a-stourm gant holl nerzh an armead.
(2) Mont a-stourm ouzh ub. : assaillir qqn.
●(1931) VALL 44a. Attaquer l'ennemi, aborder l'attaque, tr. «mont a-stourm ouz.»