m. & adv. –où
I. M.
(1) Bruit de craquement, d'éclatement.
●(1872) ROU 76b. Bruit avec rupture, tr. «strac.» ●(1876) TDE.BF 593b. Strak, s. m., tr. «Craquement, bruit éclatant.»
●(1907) PERS 288. ma oue klevet eur strak. ●(1910) MAKE 74. gant ar c'hement a drouz hag a strak a leunie an ti. ●(1931) VALL 168a. Craquement, tr. «strak m.» ●(1954) VAZA 125. strak ar c'hanolioù.
(2) Lezel e strak : se taire.
●(1861) MILg 246. E rankfemp c'hoaz, ni kannaded, / Beza gwisien ar Jesuisted, / Lezel hor strak, plega touchenn, / Ha war ho guer bale kempenn.
(3) Pet bruyant.
●(1876) TDE.BF 593b. Strak, s. m., tr. «par extension, on le dit d'un pet.»
●(1975) YABA 22.11. strakigeu moén èl ma vè ré «mod kér», ré en dudigeu ambah.
(4) [en fin d'énoncé] Ur strak : pas du tout.
●(1974) YABA 02.03. nen dehè ket fichet ur strak.
(5) Strak kurun : (météorologie) Coup de tonnerre.
●(1910) MBJL 45. evel eur strak-kurun.
(6) Explosion.
●(1905) BOBL 18 novembre 61/3e. Eur strak spontus, c'hoarveet dre dorridigez eur gorzen gaz. ●(1914) DFBP 135a. explosion, tr. «strak.»
(7) Claquement.
●(1866) BOM 42. Kemend a veve ouz strag ar foet !
(8) Strak daouarn : applaudissements.
●(1905) BOBL 14 janvier 17/1e. E gomziou a oa resevet gant e-leiz a strak-daouarn. ●(1906) BOBL 03 mars 76/3b. an dud an espernont ket d'ar c'hoarierien ar strakou-daouarn.
II. Adv. C'hoarzhin a-strak : rire aux éclats.
●(1910) MAKE 44. Fistoulig a ziskordas da c'hoarzin a-strak.
III. Na dalvezout ur strak : ne rien valoir.
●(1981) (G) LIMO 17 janvier. er bregoneg (lenn : brehoneg) ne dalvé ket ur «strak».