strapadenn .2

f. –où

(1) Estrapade.

●(1732) GReg 369b. Estrapade, suplice de soldats, tr. «strapadenn.»

(2) Reiñ ar strapadenn : donner l'estrapade.

●(1732) GReg 370a. Estrapader, donner l'estrapade, tr. «rei ar strapadenn.»