s. –où Époque, période.
●(1916) LILH 28 a Ebrel. Trémen eùé é hes fal amzér ataù ; chetu pelzo nen des chet bet ur stragnad ken hir. ●(1916) LILH 20 a Vae. betag er streignadeu-men. ●(1917) LILH 14 a viz Genver. Diméet é er stragnadeu paset de verh en E. Mercier. ●(1919) DBFVsup 65b. streiniad (Héno), tr. «espace de temps.» ●(1929) DIHU 211/197. D'er stragnad-sé (1833) éh oè un hoér dehi, Anna, keginouréz é ti en E. Drogeu, person Guern. ●(1934) DIHU 275/75. É bro en Oriant éh es bet boéhereh er stragnad-man aveit dibab ur c'hanad. ●(1937) DIHU 312/282. Er streignad-man éh es bet pennadeu lan a veledi. ●(1939) KOLM 44. De droieu er streiniad-sé.